Długość przewodów sterujących
Jeżeli dla obwodów sterowania styczników lub przekaźników wymagane są długie przewody sterujące, to przy załączaniu w określonych warunkach może dojść do nieprawidłowego funkcjonowania układu sterowania. Właściwości przewodów mogą spowodować, że styczniki nie będą załączać względnie wyłączać.
Z powodu spadku napięcia w długich przewodach sterujących możliwe jest, że przyłożone do stycznika napięcie sterujące spadnie poniżej wartości załączania, przy której następuje załączenie stycznika. Dotyczy to zarówno styczników prądu stałego, jak i styczników prądu zmiennego. W takiej sytuacji zastosować można następujące sposoby przeciwdziałania:
• zmiana topologii połączeń tak, że zastosowane zostaną krótsze przewody sterujące,
• zwiększenie przekroju przewodów,
• podwyższenie napięcia sterującego,
• zastosowanie stycznika o mniejszej mocy przyciągania cewki magnetycznej.
Maksymalna długość przewodów
Maksymalnie dopuszczalna długość przewodów (lzul) może być obliczona z przybliżeniem za pomocą następujących wzorów:
• przy napięciu zmiennym:
gdzie:
US – znamionowe napięcie sterujące [V],
RSL – rezystancja na przewód i km przewodu sterującego [Ω/km],
uSL – spadek napięcia na przewodzie sterującym [%],
Sein, Pein – moc załączeniowa stycznika [VA], [W],
cos φein – współczynnik mocy cewki stycznika przy załączaniu.
Przykład
Dla aparatów firmy Siemens maksymalny dopuszczalny spadek napięcia na przewodzie wynosi uSL = 5%. W przypadku stycznika 3RT102* sterowanego prądem stałym, o mocy załączeniowej 5,4 W i przy przekroju przewodu sterującego 1,5 mm2, maksymalna dopuszczalna długość przewodu sterującego wynosi 200 m, przy napięciu 24 V.
Wyłączanie
Z powodu zbyt dużych pojemności przewodów sterujących, przy wyłączaniu styczników sterowanych napięciem zmiennym może dojść do sytuacji, że w wyniku przerwania obwodu sterującego, stycznik nie będzie mógł wyłączać. W takim przypadku można zastosować następujące sposoby przeciwdziałania:
• zmiana topologii połączeń tak, że zastosowane zostaną krótsze przewody sterujące,
• zmniejszenie napięcia sterującego,
• zastosowanie styczników wyzwalanych prądem stałym,
• zastosowanie styczników o większej mocy trzymania cewki magnetycznej,
• równoległe załączenie rezystancji w celu podwyższenia mocy trzymania.
Znamionowe wartości równoległej rezystancji oblicza się ze wzoru:
a moc dodatkowej rezystancji ze wzoru:
Przy czym ze względów ekonomicznych moc dodatkowej rezystancji powinna wynosić PP < 10 W.
Obliczenia maksymalnej długości przewodów
Przy chwilowym wyzwalaniu przyciskiem
Przy chwilowym wyzwalaniu przyciskiem za pomocą trzyżyłowego przewodu można liczyć się z pojemnością przewodu 0,6 mF/km (2 x 0,3 mF/km). Maksymalna długość połączeń może wynosić w takim przypadku:
gdzie:
US – znamionowe napięcie sterujące [V],
SH – moc trzymania stycznika [VA].
Schemat połączeń dla sytuacji wyzwalania przyciskiem, za pomocą trzyżyłowego przewodu, pokazany jest na rysunku 3.
Przy łączniku dającym trwały impuls, podłączonym za pomocą przewodu z dwiema żyłami można liczyć się z pojemnością przewodu 0,3 mF/km. Maksymalna długość połączeń może wynosić w takim przypadku:
gdzie:
US – znamionowe napięcie sterujące [V],
SH – moc trzymania stycznika [VA].
Schemat połączeń dla sytuacji wyzwalania trwałym impulsem, za pomocą dwużyłowego przewodu, pokazany jest na rysunku 4.
Dla przykładowego stycznika 3RT102* sterowanego prądem zmiennym, o mocy podtrzymania 7,8 W i przy napięciu sterującym 400 VAC, maksymalnie dopuszczalna długość przewodu sterującego wyniesie 81 m.
Opracowano na podstawie
materiałów firmy Siemens