Holenderski rząd ogłosił plan wycofania się z produkcji energii z węgla do roku 2030. Holendrzy zamierzają zastąpić generację z węgla systemem energetycznym z dominującym udziałem energii z wiatru.

Rząd Holandii zdecydował, że całkowicie zakończy produkcję energii z węgla do roku 2030. Od tego momentu Holandia ma zmniejszyć swoje emisje CO₂ o 49% w porównaniu z poziomem emisji z roku 1990. W tym okresie mało opłacalna może stać się też mająca obecnie największy udział w holenderskim miksie energetycznym energetyka gazowa, ze względu na spodziewany wzrost kosztów emisji CO₂.

Holandia coraz wyraźniej stawia na źródła odnawialne, co potwierdziła ostatnia deklaracja władz tego kraju, które zwiększyły cel udziału morskiej energetyki wiatrowej w krajowym miksie energetycznym do roku 2030 aż do 40%. Planowane przez holenderski rząd projekty mają zwiększyć potencjał morskich wiatraków do 11,5 GW do roku 2030.

Aby zoptymalizować przesył energii z morskich farm wiatrowych, działający w Holandii operator systemu przesyłowego TenneT planuje już w ramach projektu o nazwie „IJmuiden Far Offshore” budowę sztucznej wyspy, która pomieści infrastrukturę energetyczną konieczną do obsługi morskich wiatraków, ponadto będzie stanowić bazę dla firm obsługujących morskie wiatraki, a nawet planowana jest na niej budowa instalacji do przetwarzania nadwyżek energii elektrycznej w wodór. TenneT zakłada, że budowa tej wyspy pozwoli ponadto zebrać doświadczenie w zakresie budowy po roku 2030 jeszcze większych wysp na Morzu Północnym, które zwiększą możliwości budowy morskich wiatraków i zoptymalizują wykorzystanie produkowanej przez nie energii.

Oprócz OZE powinna wzrosnąć rola energii pochodzącej z sąsiednich krajów, przesyłanej za pomocą interkonektorów, które nie tylko zwiększą bezpieczeństwo energetyczne Holandii, ale także będą sprzyjać obniżeniu cen energii. Dodatkowo funkcję bilansowania systemu energetycznego Holandii mogą wówczas pełnić elektrownie gazowe, jednak ich rola w holenderskim systemie może zostać ograniczona, ze względu na rachunek ekonomiczny i wysokie koszty emisji.